Dag 12, zondag 8 november. Al sinds gisteravond staat de stroom wat mee, ongeveer 1 knoop. Maar we willen meer. De Mozambiquestroom gaat hier over in de Agulhasstroom en dat zou ons een extra duw moeten geven. De kunst is om die stroom te vinden. We leggen de eerder ontvangen adviezen van andere zeilers naast de actuele stroomkaarten. De verschillen zijn heel groot. Wordt er traditioneel geadviseerd om tot Maputo de 1000 m dieptelijn aan te houden en daarna de 200 m dieptelijn, de actuele stroomkaarten laten een heel ander beeld zien. Daarop lijkt de gunstige stroom veel verder uit de kust te zijn en is er bij de 200 m dieptelijn zelfs tegenstroom. En dan zie je meteen dat de gegevens op de boten verschillend worden gewogen. Sommigen bouwen op de ervaring van de oude rotten, anderen, zoals wij, hebben toch veel vertrouwen in de moderne techniek en gaan af op de actuele stroomkaarten. Aan het eind van de middag vangen we nog een prachtige mahimahi. Een uur later ligt er voor een week vis in het vriesvak van de koelkast.

Dag 13, maandag 9 november. Onze beslissing om ver uit de kust te blijven pakt uitstekend uit. Al in de loop van de avond en nacht nam de stroom mee toe tot 2.5 knoop. Dat schiet enorm op, en in de loop van de dag neemt de noordoosten wind ook nog eens toe tot 25  knopen. We leggen meer dan 180 mijl af in 24 uur. Onze ETA (verwachte aankomsttijd) verschuift van dinsdagochtend vroeg naar maandagavond. Bij de aanloop van de haven moeten we opnieuw een keuze maken. De “oude rotten” adviseren om de laatste mijlen dicht langs de kust te varen en op tijd in te draaien, uit angst om door de sterke stroom mee de “afslag” naar de haven te missen. Op basis van de stroomkaarten besluiten we juist om lang uit de kust te blijven en laat in te draaien. En zo houden we de hele tijd stroom mee en zien we andere jachten de laatste uren tegen een onverwachte tegenstroom opboksen.

Richards Bay is een grote industriele haven, met in dat gebied 2 kleine jachthavens. De ene, Zululand Yachtclub, is volgeboekt door de binnenkomst van 15 boten die aan een rally (world ARC) meedoen. De andere, Tuzi Gazi, is een week eerder volledig ontzet geraakt door een flinke storm, dezelfde storm waarvoor wij in Bazaruto schuilden.

We leggen vast langs aan een catamaran, die zelf weer aan de kademuur ligt, een openbaar stuk, net buiten de Tuzi Gazi marina. We vieren de zeer geslaagde oversteek naar Zuid-Afrika uiteraard met de traditionele bubbels. Van de 8 boten die tegelijk met ons uit Bazaruto vertrokken zijn liggen er al vier in de haven. Thomas en Annette op de Anke-Sophie (Bavaria 38 match) waren het snelst van allemaal en hebben een 53 voet monohull (Crystal Blues) en 2 grote catamarans eruit gezeild. Vooral Crystal Blues en Anke-Sophie maakten er een onderlinge wedstrijd van. Wij hadden juist vanaf Bazaruto een heel ontspannen tocht. Van de 535 mijl kregen we er meer dan 100 van de stroom kado.

Dinsdag 10 november. Wakker worden in Zuid Afrika. Wat een fantastisch gevoel. We wisten dat het traject van Madagascar naar Richards Bay een van de moeilijkste van onze reis zou zijn. Vooral het eerste deel was dat ook, vooral door de tijdsdruk ivm de verwachte storm. Verder was het vooral uitdagend door de bijzondere stromen, maar het was vooral fantastisch zeilen. En nu zijn we dan echt op het Zuid Afrikaanse vaste land. Er wacht ons nog een zeer uitdagend traject langs de Afrikaanse zuidkust tot aan Kaapstad. Onze neef Pim gaat ons hierbij vergezellen, superleuk. Maar we zullen zeker ook de tijd hebben om het land te verkennen. We willen hier samen met Thomas en Annette een auto huren en Kwazulu Natal verkennen en daarbij zeker ook een of twee wildparken bezoeken.

We verhuizen de Déesse naar een plekje in de jachthaven. De steigers zien er nog gehavend uit. Volgens de marinastaf zou het allemaal weer in orde zijn, maar we houden ons hart vast. We willen in ieder geval een paar dagen de tijd nemen om de boot weer eens goed te verzorgen, dan kunnen we ook wel beoordelen of we hier goed liggen.

‘s Avonds eten we in een van de restaurantjes aan de haven een fantastische biefstuk. Zo mals, zo smaakvol. Natuurlijk lekkere ZA wijn erbij en dat alles voor een zeer luttel bedrag. De Euro mag dan zwak zijn, de Rand is nog zwakker en dat maakt het leven hier voor ons extra aangenaam.

In de vorige tekst zijn de verjaardagsfoto’s van Pieter toegevoegd, kijk maar eens.

En als je nog zin hebt in een tweede reeks Madagascarfoto’s, klik dan hier.