Skip to Content

Foto’s

Onderweg wordt het lummelbeslag gecontroleerdWat ben ik trots op onze vangst van deze mahimahiMoet je zien, twee enorme filets, enorm lekkere vis waar we drie dagen van eten.Avondluchten tijdens de oversteekEn deze reis weer vergezeld door grote groepen dolfijnen, kleiner en wat gespikkelde buiken nuEn ook deze reiziger zocht even een rustplekje bij ons aan boordmahimahi op z'n thaisvolle maan tijdens de oversteek, waardoor de nachten niet zo donker zijn op zeesteeds groter wordende golven, wat houdt ons bootje zich dan groothet hijsen van de Kaapverdiaanse vlag en de quarantainevlagbijna het doel bereikt, wat hebben we genoten van deze heerlijke tochten dan is het zover....land in zicht!!al het afval na 1 week op zee. Al het organisch materiaal gaat meteen overboord.eerste aanblik van de baai bij Palmeira op het eiland Saleen van de souvenirshopsalle dinghy's op een rij aan de kadewe kochten papaya's, bananen en een foto, altijd een leuke herinneringachterin de minibus gezeten tussen de lokale bevolkinghet waterhuis; iedereen haalt hier dagelijks in grote jerrycans het water voor het huishoudenin de rij om vis te kopen, hoe pak je dat aan?een haai werd gefileerdde visnetten lagen op de kade te drogen, een kleurrijk geheelmet op de achtergrond de boten voor anker in de baaiiedereen verzamelt zich rondom de visserssloepen dit is dan de oogst in ruil voor 2 euro en een plastic zakje, daar doen we het graag voor!voor anker in de snorkelbaai, prachtig blauw water.die avond dus gegrilde vis op de bbqbij sunset, wanneer krijgen we daar ooit genoeg van?zucht.... mooi toch?Pieter, m'n held, gaat met wetsuit aan toch snorkelen bij veel wind.zeilen is genieten, Pieter helemaal in z'n elementPoseren bij de yachtclub van Samde ankerbaai vanaf het land gezienIedereen draagt z'n spullen op het hoofd, het geeft sfeer aan het straatbeeldIn de vissershavenDe mannen kijken toe hoe de vrouwen de vis verhandelenNa een nachtje doorvaren komen we aan bij Nao NicolaoDe eerste vliegende vissen aan boordIndrukwekkend landschap waar we ons anker laten vallenBij poging tot landen met de dinghy komen er wel 12 jochies aangerend, roepend om het hardst wie onze dinghy mag bewakenDe prachtige baai van Sao Nicolao bij het dorpje TarrafalUit lunchen met de bemanning van de IrikoAnton, onze boatboy, stond na uren nog steeds braaf bij ons bijbootje te wachten, die had z'n euro echt verdiendEn hij hielp ons keurig door de branding heen, onmisbaar, zo'n helpende handWauw, moet je ons bootje zien liggenen na tien jaar nog altijd happyVerse vis voor onze neus gevangen en vervolgens aan de boot verkocht, superlekker weer!Sunset bij Sao NicolaoEven tien kilo tonijn op het hoofd gezet en wandelen maar!Een vissersboot komt binnengevarenOp de lokale markt kopen we een garoupa en een bonito, die ter plekke werden schoongemaakt door deze dameDe hoofdverkoopster wilde natuurlijk graag met Pieter op de foto. Wie niet!Klein lokaal marktje met aardige vrouwen, een fantastische papaya gekocht, goed voor 8 smoothies aan boordWerk aan de winkel, de fok repareren was een klus van een paar uur zwaar handwerk.Onderweg naar Santa Luzia kwamen we een kudde van honderden grienden tegenDe indrukwekkende rotsen van Santa LuziaEn dan in Mindelo, waar weer vanalles te koop is, maar wie had nou gedacht dat onze echte enige Zaanse Mayo in de schappen zou staan?De baai bij MindeloEn ook hier weer mooie avondluchten