Zondag 19 juni, dag 3: overdag had ik al twee keer naar huis gebeld in verband met vaderdag, maar geen gehoor. Nadat we in het begin van de avond ons vorige verslag op de site hadden gezet, belde ik toch maar even naar het mobiel nummer van mijn vader. Jee, dat was schrikken, toen ik Cora aan de lijn kreeg die vertelde dat mijn vader opgenomen lag in een ziekenhuis in Nice, blijkbaar al vier dagen. En ik wist nog van niets! Hij heeft een ongeluk gehad met de fiets en heeft daarbij hoofd- en hersenletsel opgelopen, is blijkbaar drie dagen buiten bewustzijn geweest, jeeetje! Vandaag is hij weer bijgekomen en reageerde redelijk adequaat, hoewel nog wat verward. Daarna even met mn broer David gebeld, wat fijn toch dat we een satelliet telefoon aan boord hebben! Pfff, even verwerken. Tja, daar zitten we dan, midden op zee. We kunnen nu niets anders doen dan doorvaren.

Maandag 20 juni, dag 4: Regenachtige ochtend, grijs en nat. Paar uur moeten motoren, nu ontspannen zeilen met stroom mee, 4,5 knoop. Natuurlijk even gebeld met Cora, situatie helaas wat verslechterd, balen. Rustig varen we verder noordoostwaarts. We hebben weinig wind, net als alle andere boten met wie we samen op weg zijn. Fijn om dagelijks contact te hebben via de ssb radio, zeker nu we alle crews persoonlijk kennen. Soms de motor erbij, soms langzaam zeilend vooruit, toch 128 mijl dankzij mooie stroom mee.

Dinsdag 21 juni, dag 5: Vandaag een heerlijke zeildag, 15-20 knopen wind, we vliegen vooruit over een vlakke zee. De zon prikt door het dunne wolkendek heen en verwarmt ons onder ons tentje. Buiten is het waterkoud. Wat zijn we deze weken toch blij met onze tent, en dan te bedenken dat we hem ooit nog weg wilden gooien, omdat we hem nooit gebruikten en omdat hij eigenlijk zo goed als versleten is, het weer erin, de naden gaar. Maar nu genieten we er elke dag van. Het voelt alsof we in een serre zitten met ramen aan vier zijden, waarvan er zo nodig drie omhoog kunnen worden weggerold. Alleen de rits aan 1 kant staat open omdat daar de grootschoot door naar buiten loopt. De tent kan alleen opstaan als we voor de wind zeilen, nou, dat doen we eigenlijk bijna de hele tijd, ideaal dus. Hij houdt wind en regen tegen en als we soms de kachel aandoen omdat het ook binnen in de kajuit zo kil voelt, dan is de serre de beste plek om te zitten, lekker licht en warm. Helaas nog geen verbetering in de situatie van mn vader, wel is hij overgeplaatst naar een beter ziekenhuis. En wij zijn weer 120 mijl dichter bij huis.

Woensdag 22 juni, dag 6: Vandaag weer weinig wind, rustig zeilen maar dankzij hardnekkige stroom mee halen we 5 knopen over de grond, prima. Al een paar dagen hebben we het over onze thuiskomst, vandaag verdiepen we ons in de mogelijkheden. Onder deze omstandigheden met de zorgen rond de situatie van mn vader voelt verder vakantievieren niet goed en we willen eigenlijk zo snel mogelijk naar huis. We besluiten dus om de Scilly eilanden en Falmouth over te slaan en direkt door te varen. Voor zover we het kunnen zien lijken de weersomstandigheden hiervoor gunstig te blijven en we plannen om op zaterdag 2 juli in Scheveningen binnen te varen, een weekend eerder dan gedacht. Pieter zet een kort berichtje op de site over de situatie. We hebben vrede met het plan wat we nu hebben en beloven elkaar om ondanks alles te zorgen dat we deze fantastische reis op een goede manier gaan afronden voor we weer aan het werk gaan. Heerlijk om me in alle rust door een stapel Medisch Contacten en Tijdschriften van de Revalidatiegeneeskunde heen te werken, die mn vader nog meebracht voor ons op Guadeloupe. Grappig trouwens dat deze tijdschriften zoveel interessanter zijn om te lezen, haast te worden gespeld, met een hoofd vol rust en ruimte itt het lezen ervan in je drukke werkende leven. Vandaag 110 mijl gevaren.

Donderdag 23 juni, dag 7: Vandaag de stemming over Brexit, spannend, we horen de uitslag morgen van onze nieuwskoerier. Allemaal hartverwarmende reacties op de mail naar aanleiding van het slechte nieuws rond mn vader, wat voelt dat fijn. Iedereen leeft met ons mee en stuurt hem de beste wensen, hopelijk voelt hij dat. Vandaag heel lekker zeilen onder strakblauwe lucht. Toch frisjes buiten, maar warm onder onze tent. Heerlijk trouwens dat de dagen zo lang zijn. Het wordt hier pas rond 22 uur donker en rond vier uur ‘s ochtends al weer licht. En gedurende de nachtelijke uren verlicht de net niet meer volle maan de hemel, wat een verschil met de tropische sferen, waar het altijd van 18 tot 6 uur donker is. Maar dit is dan ook het enige voordeel hier op deze breedtegraad, brrrrrrr. We missen de tropen!! Overdag 15 tot 20 knopen wind, prima zeilweer. We zien een front aankomen, overtrekken en maken de windshift mee, prachtig om de weersystemen zo langs te zien komen. Vandaag 132 mijl afgelegd. Aanstaande maandag zal mijn vader per vliegtuig naar Eindhoven worden vervoerd waar hij zal worden opgenomen in het Catharina ziekenhuis.

Aankomst: als alles gaat zoals we hopen, zullen we zaterdag 2 juli ‘s middags de haven van Scheveningen binnenvaren, nadere details volgen tzt. Iedereen die zin heeft is welkom om ons binnen te komen zwaaien en te delen in onze traditionele aankomstbubbels. Ook zondag 3 juli zijn we de hele dag op de boot in de haven aanwezig voor iedereen die langs wil komen om ons te begroeten, hartstikke leuk! We hebben zin om jullie allemaal weer te zien!