Ongelooflijk dat het alweer twee weken geleden is dat Pim van boord ging. De tijd erna is voorbij gevlogen. Heerlijk was het om te zijn aangekomen in de marina van Simonstown, de haven waar de boot 6 weken zou blijven liggen. Dat gaf rust, de wetenschap dat we voorlopig even niet meer hoefden te reizen met onze boot. Dus tijd voor klussen, grote en kleine, om alles weer vaarklaar te maken voor het laatste halve jaar zeilen, van Zuid-Afrika via de Carieb en Azoren weer terug naar huis. Door de vieze havens van Richards bay en Port Elizabeth was de romp van de Déesse helemaal roestgeel gestreept. Gelukkig ging dat er vlot af met een zuur goedje, daarna heel de romp weer in de was gezet, dank zij de hulp van het paddleboard. Watermaker werd geconserveerd en motorolie bijgevuld, buitenboord motor werd vertroeteld. Grootzeil werd gewassen en op meerdere plekken gerepareerd. We reden een dag mee naar Kaapstad met andere zeilers en bezochten daar meerdere chandleries. We kochten nieuwe reeflijnen die we later ingeschoren. We overlegden met de canvasman en kwamen overeen dat hij een nieuwe bimini en sprayhood voor ons gaat maken. Naast al deze klussen, hadden we natuurlijk ook tijd voor leuke dingen. Een avondwandeling naar de bekende boulderbeach van Simonstown met z’n duizenden pinguïns. Maar ook reisden we per trein naar Kaapstad om dat onze lieve familieleden Margriet en Albert te treffen, een gezellige ontmoeting. Doordat we een nachtje in hetzelfde hotel doorbrachten, hadden we heerlijk de tijd om samen uit eten te gaan en te genieten van een swingend optreden van een lokale band.

Om in de kerstsfeer te komen bezochten we een kerkje waar carols werden gezongen. Op kerstavond waren we uitgenodigd voor een zeilersborrel, waar we veel leuke medezeilers leerden kennen. Traditioneel vierden we het kerstdiner met Thomas en Annette met een bijpassend vijfgangen menu, poor sailors . En op eerste kerstdag kwamen zo’n 16 zeilers bijeen voor een kerst-bbq bij de haven, op een zonovergoten dag bij zo’n 27 graden. We hadden twee dagen nodig om de tassen in te pakken, met alle spullen die we mee naar Nederland wilden nemen. Op 27 december brachten Thomas en Annette ons weg naar Kaapstad waar een huurauto voor ons klaarstond. We reden naar Paarl, waar we rondliepen in een superdeluxe shoppingmall…. wat een contrast met het straatarme deel van Zuid-Afrika. Nog een lichte lunch op het prachtige wijnlandgoed van Diemersfontein en dan settelen we in het guesthouse in Wellington, waar een paar uur later m’n broer David met Christa en de kinderen aankomen. Wat een heerlijk weerzien!! Anderhalve dag genieten we van gezelligheid en het goede leven in Afrikaanse sferen, compleet met zwembad en bbq erbij. Na de laatste knuffels aan Stella, Jules en Noud te hebben gegeven, rijden we naar de airport, waar we nu zitten te wachten op de vlucht naar Nederland, zo leuk dat we op de verjaardag van m’n moeder gaan aankomen. We hebben zin in de komende twee weken in eigen land, maar ook al zin om weer terug te komen aan boord. Dan nemen we nog een paar dagen de tijd voor de laatste bevoorradingsklussen, om nog voor het eind van januari uit te varen, op naar St Helena. De oversteek van de Zuid-Atlantische oceaan staat in februari op de agenda.

Voor wie zin heeft in een verzameling sfeerplaatjes van Zuid-Afrika, hierbij de link.