Terwijl we steeds meer berichten krijgen van verregende vakanties zoals in Hindeloopen, Italië en Engeland, zitten wij hier in Finland nog steeds in de zon. Ongelooflijk maar waar, we hebben bijna alleen maar mooi weer. De laatste week twee keer ’s avonds een flinke stortbui, maar dan zitten wij lekker te kaarten in de kuip terwijl de regen roffelt op het tentdoek van de kuiptent, gezellig. Verder is het dus rokjesweer. Al weken lang beginnen we de dat steevast met een ochtendzwemmetje in water van ongeveer 22 graden, en soms ook nog een keer in de avond. Pieter is nog nooit zo bruin geweest!

Inmiddels is Mieke alweer veilig thuis, na een enorm gezellige week. Samen hebben we Helsinki nog wat beter bekeken, waarna we op pad zijn gegaan. Er werd weinig wind voorspeld voor de week dat ze aan boord zou zijn, dus kozen we een dichterbij gelegen doel voor die week dan aanvankelijk gedacht. Dat betekende wat kortere dagtochtjes, maar we hebben wel vrijwel alles helemaal onder zeil gedaan. Heerlijk ook, om geen haast te hebben, niet meteen de motor te starten als de snelheid onder de drie knopen komt. We zijn door de Barösund gevaren, een nauw vaarwater tussen talloze eilandjes door, prachtig! Mooi was de spannende tocht in die ondiepe nauwe soort Hollandse sloot, niet meer dan tien meter breed en omzoomd met dikke rietkragen, 2,7 op de dieptemeter…. om vervolgens aan te komen op een prachtplekje, een soort watercamping voor de Finnen. We waren er de enige buitenlanders. Maar we gedroegen ons inmiddels als rasechte Finnen, door die avond onze worstjes te grillen op de kolen van een zelfgemaakt vuur en die avond het meest romantische saunarondje ooit te doen. Van 22-23 uur hadden we de sauna geboekt voor ons drietjes, een klein huisje ergens apart gelegen, een hout gestookte sauna waarvan de kachel volop brandde toen we er aankwamen, een grote weide tussen de dennenbomen om al lopend in af te koelen en vervolgens bij de al invallende duisternis te dompelen in een privé meertje. WAUW!

Woensdag 27 juli een heerlijke zeiltocht over meer open water, soms vlak langs de rotsen, soort spoorzoeken, van poortje naar poortje of langs kardinale betonning, en dat onder spinnaker.

Mieke stuurde fantastisch! We vonden een plek aan de

steiger van eiland Jussarö, waar je mooie wandeltochten kon maken door het heuvelachtige dichte dennenbos vol bosbessenstruikjes en allerlei mossoorten. Wat hadden we een heerlijke avond, zittend bij dat kampvuur tot 1 uur ’s nachts, genietend van een prachtige sunset en lekker kletsen.

De dag erna was het weer tropisch warm. We zijn naar de mooiste ankerbaai ooit gevaren, aan drie kanten het land vlakbij, de baai prima afgeschermd door kleine eilandjes. En het water 24 graden, en nieuw record. Bijna een kilo bosbessen geplukt die middag, het is zo leuk om uit de natuur te eten.

Vrijdagochtend lang in die baai blijven liggen met zonnetje heerlijk brandend op onze huid. Daarna zijn we naar Hanko gevaren, het stadje van waaruit Mieke per trein weer zou vertrekken. Een klein stadje, maar een enorm grote en drukke haven, mede door allerlei zeilevenementen. Een plekje vinden was niet eenvoudig, maar lukte uiteindelijk toch. Die avond voor de derde keer die week naar de sauna ….. als we deze gewoonte nog maar af kunnen leren straks!

Wat een week hebben we gehad, zo fijn! Gezelligheid, lekker eten, genieten van het varen en van de natuur, de stilte en de gesprekken. Mooi, dit gunden we Mieke zo enorm, fijn dat het weer zich netjes aan onze wensen heeft aangepast Toen haar trein op zaterdag vertrok, waren we wel een beetje triest, zoals altijd bij afscheid nemen. De boot weer op orde gebracht, nog wat boodschappen gedaan en op pad. Ook weer heerlijk om lekker samen een paar uur te zeilen en vervolgens weer in een mooie baai het anker te laten vallen.

Op dit moment zijn we door de Turku Archipel aan het varen, een enorm uitgestrekt gebied aan de zuidwest kant van Finland. Men zei het ons al onderweg: hoe westelijker je komt, hoe meer zeilboten en hoe hoger de eilanden. De Finnen vinden dit een van de mooiere stukken. Nou, daar zijn we het mee eens. Als je diep inademt, waar je ook vaart, dan ruik je de geur van hars, van dennenbomen, zo puur natuur. Talloze plekken waar je het anker kan laten vallen of waar je met je schip aan een rots kan gaan liggen. We zijn het er over eens; we vinden het varen in Finland nóg mooier dan in Noorwegen.

Nog twee dagen dolen door dit gebied, en dan gaan we westelijker, naar de Åland archipel, waarover we nóg mooiere verhalen hebben gehoord. We zijn benieuwd, gaan het gewoon beleven. Op naar weer een nieuw avontuur.

Foto’s van deze week staan in de nieuwe map ” Finland met Mieke”, waarbij we onze eigen foto’s hebben aangevuld met die van Mieke; zij heeft toch andere dingen vastgelegd, waardoor het plaatje completer wordt, leuk!