De groeten vanuit Riga hadden we al gedaan. In feite dekte de korte tekst de hele lading al, wat een bruisende stad. Ongelooflijk te bedenken dat de Letten pas twintig jaar geleden onafhankelijk zijn geworden, na een indrukwekkend onderdrukt verleden. Mooi te zien hoe snel zo’n opbouw dan kan gaan; overal mensen, muziek, westerse sferen. In minirokjes op hoge hakken hobbelen de meiden over de klinkers. Tot diep in de nacht kon je op talloze plekken terecht. Zelf gingen we om 23 uur nog op zoek naar een eetgelegenheid, geen probleem! In T-shirt en korte broek eten op straat, heerlijk.

Leuk om er even helemaal uit te zijn, door per bus naar zo’n stad te reizen en er ook de nacht door te brengen. We vonden een sfeervol hotel gevestigd in een klooster hartje centrum. Prima uitvalsbasis. We keken onze ogen uit, overal gebouwen in Jugendstil en uit de Hanzetijd. Mooi was het orgelconcert in de Dom, alsof je onder een douche van muziek staat. Indrukwekkend het bezettingsmuseum, wat een geschiedenis, wat een onderdrukking.

Tevreden reisden we weer terug naar Ventspils. Daar zijn we een dagje gebleven, wachtend op de goede wind. Daardoor dus tijd die stad een blik waardig te keuren en dat was maar goed ook; leuk was het prachtig aangelegde park waar doorheen het Ankerpad liep, waar tientallen grote ankers uit eerdere tijden waren neergelegd. En een goed onderhouden strand als we hier vonden, kennen we in Nederland niet eens; overal klimtoestellen voor kinderen, douches, kleedhokjes, perfect verzorgd. Onze eerste duik in zee is inmiddels een feit. En omdat we nog steeds geen vis hebben kunnen vangen, hebben we deze bloemenvis maar op de foto gezet.

Zondag 12 juni zijn we er vertrokken, om 6 uur ’s ochtends. Op naar Ruhnu, een Ests eiland in de golf van Riga. 12 uur heerlijk zeilen, 72 mijl, wel stevige wind. We werden verwelkomd door de havenmeester die meteen de Nederlandse vlag hees, wat een welkom gebaar. Wauw, wat een mooi haventje! En perfecte faciliteiten, inclusief hete sauna.

Vandaag, tweede pinksterdag, zijn we het eiland over gelopen, overal dennenbossen en in het midden een klein dorp, wat houten huizen bijeen. Het eiland telt 63 inwoners, er is niets te beleven, puur genieten van rust en ruimte. Maar wel het oudste houten kerkje erop van Estland, gebouwd in de 17de eeuw.

Morgen gaan we naar een ander eiland, Saaremaa, waar we even blijven totdat we onze opstappers Stefan en Hella aan de westkant van Estland gaan oppikken, leuk vooruitzicht!