We herinneren het ons nog zo goed: 16 mei 2015, 9.30 uur, vertrek uit Opua, Nieuw Zeeland, op weg naar een jaar vol nieuwe avonturen met veel mijlen voor de boeg.
Nu, ergens op de Noord Atlantische Oceaan, niet ver meer van de Azoren vandaan, tellen we de laatste uurtjes af en dan is het zover: 19.30 uur locale tijd op 15 mei 2016, exact 1 jaar geleden dat we uit NZ vertrokken. Tijd voor een terugblik.
Eerst maar eens even wat rekenwerk, wat voor afstand hebben we eigenlijk afgelegd?
Ik begin met het tellen van de lengtegraden. Opua ligt op 174 oost. Van daar tot aan de Greenwichmeridiaan, dan nog 62 graden naar het westen tot Antigua, onze meest westelijke bestemming dit jaar, en dan weer terug tot 38 west, onze huidige positie. Ofwel: 174+62+24= 260 lengtegraden. Wauw, dat is bijna driekwart de aarde rond!
Dan bekijk ik de breedtegraden, we hebben een mooi zigzagpatroon gevaren. Ik noteer de noordelijkste en zuidelijkste posities van ons patroon:
Opua, Nieuw-Zeeland: 34.4 zuid
Tual, Indonesie: 5.3 zuid
Rodriguez, Indische Oceaan: 19.4 zuid
Noordpunt Madagascar: 11.4 zuid
Kaap Agulhas, Zuid Afrika: 34.6 zuid
Evenaar: 0.0 noord
Huidige positie: 38.0 noord
Samen opgeteld: 29.1+14.1+8.0+23.2+34.6+38.0= 147 breedtegraden. Wauw, dat is 82% van de afstand van de Zuidpool naar de Noordpool.
Onze logafstand is 18937 NM, de afgelegde afstand door het water. Dit is 34087 km, wauw, dat is qua afstand 85% van de omtrek van de aarde.
Ook vermeldenswaardig is het aantal motoruren: slechts 348 uur.
We hadden het afgelopen jaar steeds al het gevoel dat we zoveel onderweg waren, dat de rust zoals we die in het eerste anderhalf jaar ervoeren een beetje ontbrak. Maar nu ik de cijfers zo zwart op wit op het scherm zie staan, begrijp ik hoe terecht dit gevoel is geweest. Wat hebben we een reusachtige afstand afgelegd in dat ene jaar tijd! Dit betekent dat we per dag gemiddeld 52 mijl hebben gevaren. Deel dit door de gemiddelde snelheid van 5.5 knopen en dan kom je uit op gemiddeld 9.4 uur per dag varen, meer dan een normale werkdag, 7 dagen per week zonder “vakanties”. Geen wonder dat we zo het gevoel van haast hebben gehad.
Juist door dit besef vinden we het extra wonderlijk hoeveel prachtige bestemmingen we hebben aangedaan in dit afgelopen jaar. Eerst een dikke week Nieuw Caledonie. Daarna de onvergetelijke maand in Vanuatu, die vreselijk arme archipel met de meest bewonderenswaardige bevolking die we op aarde tegenkwamen. De spannende tocht door Torres Street en dan de betoverende sfeer van Indonesie, waar we zes weken verbleven. De ontspannen ervaring op Rodriguez, een eiland zo afgelegen in de Indische Oceaan met zn relaxte populatie. Dan het magische van arm maar prachtig Madagascar, met de mooie sunsets, het bijzondere dierenleven en de baobabs rond afgelegen baaien. De spannende tocht naar Zuid Afrika door het Mozambique Channel met als beloning de veilige aankomst in Richardsbay. Twee maanden verblijf in Zuid Afrika, waar we ons laafden aan het wildleven, het indrukwekkende landschap en het heerlijke eten. De gevreesde tocht rond ZA die opvallend easy is verlopen. Rond Kaap de Goede Hoop met 15 knopen rugwind en een zonnetje. Weer terug op de Atlantische Oceaan, met de twee onvergetelijke tussenstops op St Helena en Ascension. Redelijk gemakkelijk door de doldrums heen en dan 6 fantastische weken in de Carieb, omringd door lieve vrienden en familieleden, waardoor we nog steeds een warm gevoel met ons meedragen. Tjonge jonge, wat kan een mens veel meemaken in een jaar tijd. We blijven het maar zeggen tegen elkaar: wat zijn we toch trots op onze boot, op onszelf en op de keuze die we hebben gemaakt om drie jaar uit te trekken om van dit leven en de mooie wereld te genieten. Ondanks het hoge tempo van het afgelopen jaar, hebben we er geen seconde spijt van gehad!