Dag 0, dinsdag 1 september: Om half drie in de middag verlaten we Bali en varen de Indische Oceaan op. Na een uurtje kan de motor uit en zijn we weer een zeilboot. Het is licht weer, we hebben 1 rif in het grootzeil en de genua volledig uitgerold aan lei. De zee is kalm, een knoop tegenstroom, maar verder een heel ontspannen start. Tot 18 uur hebben we prima internetbereik, varend onder de kust. En dat is maar goed ook, want vrijwel alle net geboekte hotels in Zuid-Afrika reageren meteen en hebben allerlei aanvullende vragen. Anders hadden we die mails pas over dik drie weken weer gezien. Ook lukt het nog een stukje tekst over Bali met foto’s op de site te krijgen. Rustig varen we de nacht in, om 21 uur komt de inmiddels afnemende maan ons gezelschap houden.

Dag 1, woensdag 2 september: Prima eerste nacht gehad, allebei veel geslapen. Zonder moeite pakken we ons drie uur op-drie uur af-schema weer op. Slechts 2 vissersbootjes gezien. Vandaag veel zon en passaatwolkjes. We zeilen heerlijk bij halve wind, maken zo’n 5 a 6 knopen voortgang. We merken allebei dat we tot rust komen na onze avontuurlijke en drukke tijd in Indonesie. Ik schrijf mn verhaal van Bali af, Pieter verzendt het met de ssb radio en als het goed is, staat het op de site te lezen. Een ontspannen dag met lees- en luisterboeken bij de hand. Om half zeven ’s avonds radio-netje met bevriende kiwi’s, altijd leuk om op zee een vertrouwde stem te horen. We spreken af om dagelijks contact te hebben. Zijzelf blijven nog een tijd in Indonesie. Weer een goede nacht met weer twee vissersboten om in de gaten te houden.

Dag 2, donderdag 3 september: Een heerlijke zonovergoten zeildag, met als kadootje twee knopen stroom mee! Daardoor een nieuw record: 179 mijl over de grond afgelegd in 24 uur. We zitten buiten te lezen onder de bimini, geen last van de zon dus. Overdag 3 vissers in de buurt, we zitten dan ook nog steeds 100 mijl onder de kust van Java. De zee gedraagt zich rustig, golven van een meter bij 15 knopen wind en hoewel we er naar uitkijken zien we geen zeeleven. Lekker lezen, foto’s uitzoeken, kokkerellen, wat fijn dat dit kan! We hadden ons ingesteld op een pittige tocht, waarbij je nauwelijks tot iets komt. Maar tot nu toe is het relaxed en genieten we extra van de sundowner. Heerlijk om weer op zee te zijn!

Dag 3, vrijdag 4 september: Weer volop zonneschijn. De golven zijn niet meer dan anderhalve meter hoog, de wind 15 knopen, nu iets oostelijker, dus bomen we vertrouwd uit. Grootzeil aan lei, gezekerd met bulletalie, genua uitgeboomd aan loef en de werkfok aan lei strak in het midden om het rollen tegen te gaan, voor ons een beproefde zeilvoering. Vandaag soms maar liefst 3 knopen stroom mee, dus een nieuw dagrecord van 182 mijl, dat schiet op! Hoera, dolfijnen rond de boeg en ik zie ook een marlin-achtige vis uit het water opspringen, op jacht naar zn prooi. Als we aan de sundowner zitten, varen we opeens een vissersboot voorbij op nog geen 300 meter, oeps, die hadden we niet gezien. ’s Nachts wijzig ik de koers iets om voor een sea-mountain uit te wijken. In nog geen 12 mijl afstand komt de zeebodem omhoog van 6000 tot 2500 meter. Waarschijnlijk was dit niet nodig geweest, maar je weet maar nooit wat het water doet bij zo’n plots diepteverschil en dikke stroom mee.

Dag 4, zaterdag 5 september: Ton, gefeliciteerd! Om 6 uur ’s ochtends landt er een flinke vliegende vis in de kuip, precies op Pieters lege stoel, die dan nog ligt te slapen. Schubben overal en het stinkt er nog heel wat uurtjes naar vis. Vandaag een rustige zeildag bij mooi stabiel weer, nog steeds uitgeboomd en een halve knoop stroom mee. Inmiddels hebben we al 70 mijl kado gekregen dankzij deze stroom. Als we de 105 graden oosterlengte bereiken, gaat de klok een uurtje achteruit. 160 mijl afgelegd in 25 uur. De wind is toegenomen tot 20 knopen, dus steken we het tweede rif en rollen we de genua iets in. We gaan de nacht in op een bonkige zee. Gelukkig maakt de prachtige sterrenhemel weer een hoop goed. De maan komt pas op om een uur in de nacht, nu nog maar 41 procent, maar geeft nog steeds genoeg licht om alles in een zilveren schijnsel te zetten. Nog een paar daagjes om hiervan te genieten voor het weer donkere nachten worden. Al twee dagen geen schepen meer gezien, misschien blijft dat wel zo tot we Rodrigues naderen.

Dag 5, zondag 6 september: Weer een stralende dag die we beginnen met scrambled eggs, toast en uitgebakken spek. We douchen zelfs en trakteren ons op een schone onderbroek, he, dat voelt fris : ) Doordat we meer oostenwind hebben wordt de koers te noordelijk, dus gaat de boom eruit en genua in, nu grootzeil met twee reven en werkfok aan lei. (Fijn he, Bram, wat meer over de zeilvoering. Speciaal voor jou!) Lichte kruiszeëen met golven van drie kanten, goed voor de buikspieren, zeg maar zo. Vandaag maak ik een Marokkaanse schotel met de laatste verse kip, morgen mag de vislijn weer uit. Toen we vertrokken hadden we drie trossen bananen gekocht, eentje bijna geel, eentje groen en eentje meer dan groen, en 1x raden: allemaal alweer geel met bruine stippen. Al twee dagen dus banaan in de muesli, banaan in de smoothie, vanavond bananenpannekoek en morgen nog maar weer twee bananencakes bakken. Gelukkig houden we van banaan. Inmiddels hebben we de reisgidsen van Rodriques, Reunion en Madagascar uitgeplozen en enorm veel zin in onze tijd daar, dat belooft ook weer een bijzondere fase in onze reis te gaan worden.