Dag 6, maandag 7 sept: Na een onrustige nacht gaat het overdag beter. De wind neemt wat af, we halen het tweede rif eruit, genua weer naar lei. Later bomen we toch weer uit en om 19 uur gaat het tweede rif er weer in. Een front met buien trekt over. We leggen 144 mijl af vandaag. Helaas geen vis vandaag, morgen weer proberen. De nacht verloopt rustig.

Dag 7, dinsdag 8 sept: Om 6 uur ‘s ochtends dolfijnen rond de boeg, altijd leuk. Om 6.45 uur visalarm. We halen een 70 cm lange wahoo binnen, die zich op het allerlaatst weet te bevrijden. De wind neemt in de loop van de dag af tot 15 knopen, we gijpen twee keer. Vandaag geen vis meer in ons aas gehapt. Wel een heerlijk gerecht gemaakt geinspireerd op Erik-Jans melanzane parmeggiano, genoeg voor drie dagen. Met vol grootzeil en volledig uitgerolde genua varen we de nacht in. De zeilen klapperen, maar we halen toch zo’n 3 a 4 knopen.

Dag 8, woensdag 9 sept: Om 7 uur valt de wind helemaal weg. Motor aan tot 10 uur, dan hijsen we de gennaker. Heerlijk zeilen op een vlakke Indische Oceaan, we zijn tevreden met 4 knopen snelheid. Om 14 uur meer wind, gennaker weg, genua uit aan stuurboord. Dan komt de verwachte windshift naar ZZO. Het is een heerlijke rustige zeildag op een bijna vlakke zee. Ideaal voor wat huisvlijt, dus wordt er een brood en brownie gebakken, ik maak yoghurt en karnemelk, kiemen worden op kweek gezet. Ik kook een indiaase curry voor drie dagen. Zo, nu staan er vier maaltijden kant en klaar in de koeling, laat de wind maar komen. Alleen 1 ding mist er nog…. en dan om 18.30 uur, op de valreep tijdens sunset, visalarm. In het halfduister halen we een mooie mahimahi binnen, die binnen het uur gefileerd in de koelkast ligt. We zijn nog niet klaar, of de verwachte wind steekt op. 2 reven, puntje fok. 25 knopen wind en binnen een paar uur steile zeeen, buien, het voelt alsof we in een wasmachine zitten. Poeh, geen tijd gekregen om er langzaam in mee te groeien, deze omslag is dus wel even wennen. Slechts 109 mijl afgelegd, maar dat maken we de komende dagen vast goed!

Dag 9, donderdag 10 sept: We hebben een pittige nacht en een pittige dag, met veel wind, steile golven en een wilde zee. Bimini weg, kuiptent opgezet, wat een zegen. We hadden nooit gedacht dat we de tent bij dit soort omstandigheden zouden gebruiken, maar het houdt wind, regen en overkomende golven uit de kuip. Hierdoor hebben we er zelfs bij dit weer een leefruimte bij. Ook handig om de kleren te drogen, want nog voordat de tent stond, hebben we twee keer de volle laag gekregen van een brekende golf, nat tot op de huid. Ik vind het een beetje eng, dikke buien waarin wind tot 35 knopen, golven tot zeker 4 meter, soms breekt een golf volledig over de boot heen en zitten we redelijk droog onder de tent die wordt overspoeld door een gordijn van water. Wauw, wat een natuurgeweld. Inmiddels varen we met het derde rif in het grootzeil. We slapen veel om de beurt, belangrijk om fit te blijven, want dit weer kost veel energie. Voortdurend moeten we opletten om niet gelanceerd te worden, steeds zetten we ons schrap. Terwijl sport nou niet onze grootste hobby is. Een heerlijk moment als Pieter een maaltijd opwarmt met een stukje vers gebakken vis erbij, restaurant-kwaliteit en dat bij windkracht 7! 150 mijl op de teller erbij.

Dag 10, vrijdag 11 sept: Al met al toch best een goede nacht gehad. We beginnen te wennen aan de bewegingen van de boot. De wind blijft aanhouden, maar de golven lijken zich iets meer te hebben georganiseerd, er is een soort swell ontstaan en ze zijn minder steil. Een zonnetje en blauwe hemel erbij helpt enorm, wat een verschil om naar een gitzwarte woeste zee te kijken met grijze brekers of naar het prachtige diepblauw zoals vandaag, met turkooise kleur in de brekers en helder wit schuim rond de boot. Gisteren is de duogen kapot gegaan, de verbinding tussen de as en de propeller is afgebroken. Gelukkig hebben we nog een reserve-onderdeel, maar die kan er pas op worden gezet bij rustig weer. Morgen dus misschien de motor even aan om stroom te maken? De zonnepanelen alleen zijn net niet genoeg. Een wilde maar prima dag, 157 mijl dichter bij het doel. En bij sunset een grote groep gitzwarte dolfijnen spelend rond de boeg, heerlijk vinden ze dat, een boot die met 7,5 knoop vooruit gaat. Nog 30 mijl en dan zijn we op de helft!