Het weemoedige gevoel dat we even hadden na vertrek van Hella en Stefan is allang weer vergeten door alle indrukken van het Finse landschap. Wat is het hier mooi!!

Op dit moment liggen we als enige zeilboot in een idyllische baai, windstil, volop zonneschijn, prachtig uitzicht op beboste eilanden om ons heen. Net gezwommen in water van 21 graden, nu nog (22 uur) in korte broek buiten. Op de kant wordt vuur gestookt door Finnen die hier met hun motorbootje zijn gekomen. We zijn nu zo noordelijk dat het ’s nachts niet meer donker wordt. Het late avondlicht is prachtig, het voelt als zonde om te gaan slapen.

Morgen naar Hamina, waar alle 25 boten samenkomen die naar St Petersburg gaan. Inmiddels kennen we veel deelnemers, ook de laatste dagen hier in Finland heel wat afgeborreld met elkaar. De sfeer zit er goed in. We zijn zo benieuwd wat St Petersburg straks gaat brengen, niet alleen de pracht van de stad, maar ook al het gedoe wat betreft formaliteiten. We zullen het laten weten.

Nog even terug naar Estland, waar we met onze opstappers waren. Na Dirhami zijn we verder gevaren naar Lohusala, 22 mijl, en weer alles onder zeil. Een prachtig aangelegde haven, met sauna! Die kans hebben we meteen gegrepen, na een mooie boswandeling in de zon. Woensdag 22 juni kwamen we na weer een mooie zeiltocht aan in Tallinn, Estlands hoofdstad. Het binnenvaren was indrukwekkend en ook wel spannend, omdat we tussen de grote ferry’s door naar binnen voeren. Mooie skyline dankzij de vele kerken. We vonden een plekje in de old-city-marina, vanwaar het nog maar tien minuten lopen was tot hartje stad. Natuurlijk zijn we meteen op verkenning uitgegaan. Tallinn is net een groot openlucht museum; cobblestones, dikke stadsmuren, kleine steegjes, mooie pleinen, heel wat kerken en leuk gelegen door de hoogteverschillen. Wel erg toeristisch, marktkraampjes op het plein met allemaal lokale producten en handwerk, veel mensen in Hanze-tenues, om je uit te nodigen vooral binnen te komen in hun bijzondere café of restaurant. Leuk om de sfeer te proeven en een kadootje dat de zon weer scheen. Die avond genoten van een jazz-bandje in hip café.

De dagen erna zijn feestdagen in heel het land. Midzomernacht wordt de 23ste gevierd samen met het St Jansfeest. Nadeel daarvan was dat alles gesloten was, ook de kerken. Alleen de russisch-orthodoxe kerk Alexander Nevski was te bezichtigen, wat zeker de moeite waard was. Die avond heerlijk uit eten met z’n vieren en daarna naar het open lucht museum even buiten de stad, waar het Midzomernachtfeest werd gevierd. Echt een familiefeest; overal gezinnen, honderden mensen op de been. Door het hele park heen waren optredens, folkloristische dansen, muziek, bandjes. Mensen in klederdracht, vooral kinderen met bloemenkransen op het hoofd. Bijzonder om getuige te zijn van de manier waarop de Esten dit feest vieren.

Vrijdag vertrok Hella in alle vroegte, en besloten we verder te trekken, Tallinn was die dag in diepe rust. Weinig wind, maar toch een lekker dagje varen, motor erbij, beetje lezen, zon in de kuip en ja, de korte broek kon weer aan! De aankomst in Tapurla was wel spannend, een vervallen vissershaventje, waar wij als enige zeilboot probeerden een plekje te vinden. Oppassen voor de ondieptes en onverwachte rotsen, maar uiteindelijk lukte het om ons veilig vast te maken aan de rotte steiger. Prachtige plek, rustig, puur natuur.

Wel spannend of de dag erna de taxi wel echt naar dit gehucht zou komen om Stefan naar het vliegveld te brengen, maar ook dat ging goed. Na zijn vertrek hadden we wel even last van een weemoedig gevoel. We hadden een gezellige week gehad met elkaar, veel gekletst, lekker gegeten en mooi kunnen varen, ondanks het feit dat nou net deze week niet zo warm was en wat regenachtig. Ineens was het dan toch weer stil, zo met z’n tweeën.

Nadat we de boot weer wat hadden gereorganiseerd (het is toch wel een beetje kamperen zo met vier man aan boord) zijn we vertrokken, op weg naar Finland. De eerste uren gemotord, de laatste uren gezeild. En op een of andere manier voelde het als een soort thuiskomen, toen we de eilandjes en de ontelbare rotsjes weer om ons heen zagen. Dit kennen we zo goed van ons geliefde Noorwegen.

We hadden op de kaart een beschut baaitje gezien, waarvan we dachten dat het er lekker rustig zou zijn, prima om een beetje bij te komen van afgelopen week. Toen we er naar binnenvoeren schalden onze namen over het water: PIETER EN MONIQUE, HAAALLOOO! Zwaaiende mensen op de kant. Wat leuk, vier boten van onze groep, waar we al eerder een paar dagen mee op waren gevaren lagen er ook, de Lady Afiena, de Blacq-out, d’ Halve Maen en de Sjors. Het vuurtje op de kant brandde al. Aanleggen en 10 minuten later zaten ook wij aan de borrel. Supergezellig! ’s Avonds ook de koffie bij het vuur, met het Voorburgs Likeurtje erbij. Wat een prachtige plek!

De dag erna zijn we naar Svartholm gevaren, een eilandje met een fort erop. De route ging zigzag tussen andere eilanden en rotspartijen door, opletten met navigeren. Smalle passages zijn goed aangegeven met betonning. De weinige wind draait alle kanten op tussen de eilanden, we zijn die uurtjes dus constant bezig met het varen op zich. Hartstikke leuk.

Maandag zijn we negen mijl teruggevaren, omdat we lazen dat er een prachtige golfbaan zou zijn. Met een eigen gastensteiger. Wij erheen, boot langszij gelegd, nadat we de achterboei hadden losgetrokken! Ongelooflijk, aan boord de golfschoenen aangetrokken, aan het eind van de steiger stonden trolleys klaar, 400 meter lopen naar de golfbaan en tien minuten na aankomst konden we al afslaan. We speelden samen met twee Finnen, Seppo en Christina, ontzettend aardige mensen, die ons van alles vertelden en waarmee we hartelijk konden lachen. Leuk om na het spelen samen een biertje te drinken. Inderdaad een beauty van een baan, soort parklandschap met veel water. Gelukkig had Pieter z’n ballenvoorraad van te voren goed bijgevuld

Die avond nog 24 mijl gevaren tot eiland Fagerö, waar 7 andere Nederlandse boten lagen. Helaas, nog steeds geen vis gevangen, maar vandaag wel vers gerookte nog warme zalm gekocht, heerlijk.

We zijn benieuwd naar St Petersburg, maar kunnen haast niet wachten weer terug te zijn in het Finse landschap. We vinden het fantastisch hier!

Naschrift: die avond in die mooie baai, werd er om 23 uur op onze boot geklopt. Een Finse vrouw kwam een praatje maken en nodigde ons uit om bij het vuur te komen zitten. Er zaten vier mensen bij elkaar, die worstjes aan het grillen waren. Meteen werden er ook twee worstjes voor ons bijgelegd, en kregen we te drinken. Het werd een nacht om niet meer te vergeten, we zaten daar tot twee uur, het werd alweer wat lichter toen we gingen slapen. Ontzettend gezellig, veel verhalen gehoord, over Finse gewoontes, gastvrijheid, hun toch moeizame relatie met de Russen. Gouden momenten.

Inmiddels alweer een dag in Hamina, gisteren met de hele club een busrondrit, ontvangst in het gemeentehuis door de burgemeester en een gezamenlijk etentje. Daarna de laatste tochtinformatie afgestemd. Vanmiddag om 14 uur vertrekken we in groepen van 5 boten naar Rusland, spannend.

Vannacht ieder geval heerlijk geslapen, maar dat kon ook niet anders na die perfecte saunarondjes van gisterenavond laat, met uitzicht over het meer, waarin we vervolgens konden zwemmen, zalig. Zouden we in Nederland ook moeten doen, overal sauna’s bouwen. Goed voor lichaam en geest, en voor de sociale contacten!