Hoewel we nog erg graag een paar dagen op Bora Bora hadden willen doorbrengen (het blauwste ankerwater ooit gezien, volgens onze bevriende wereldzeilers die al 7 jaar onderweg zijn), konden we dit fantastische weerwindow niet voorbij laten gaan. Dus alles vaarklaar gemaakt, de laatste mails en op donderdag 28 augustus varen we weg uit de oostbaai van het eiland Tahaa. Binnen het rif zeilen we ontspannen naar de pas, onderweg nog lieve medezeilers groetend, die we voorlopig niet meer gaan zien, omdat zij voor het hurricane-seizoen hier blijven. Wie weet treffen we elkaar weer in Kaapstad, hun thuishaven. Daar is de pas; dag Societies, dag Frans Polynesie, dag paradijs.
Eenmaal buiten staat er een stevige oceaandeining van enkele meters, de wind vinden we pas na 2 uur motoren, buiten de windschaduw van het eiland Raiatea. 20 knopen, dus 2de rif erin. Zo beginnen we onze tocht richting het koninkrijk van Tonga op een ruige zee onder een loodgrijze hemel met miezer in de lucht. De skyline van Bora Bora blijft nog lang zichtbaar. Fijn om op weg te zijn naar een nieuwe bestemming.

Dag 2, vrijdag 29 augustus. We hadden een pittige nacht, door onrustige zee, stevige wind en het duister. Het nog beginnend wassend maantje ging om 21.30 uur al onder, volgens de ipad, we zagen haar sowieso niet door het dichte wolkendek. Vandaag toenemende wind, tot 32 knopen. Het derde rif er dus ingetrokken, bij een koers van 60 graden aan de wind. Veel water over het dek doordat de boeg zich diep in de golven boort. Grijs weer wederom. Maar onze Deesse vindt prima haar weg. Dankzij de nieuw aangeschafte laptop (wegens overlijden van de vaste boordcomputer), kunnen we Corien en Marja een felicitatiemail sturen vanaf open zee. Jawel, Pieter heeft alles zo kunnen installeren dat deze laptop verbonden is met de ssb-zender, hoera! Het dienstenschema draait weer als vanouds en ondanks de ruigheid van de natuur hebben we een prima nacht.

Dag 3, zaterdag 30 augustus. Vandaag weer een grijze dag met stevige wind, de zee is minder onstuimig. Geen bijzonderheden vandaag. Door verandering van de windrichting kunnen we de fok weer uitbomen en hijsen we de werkfok erbij, zoals we al zo vaak voeren. Ik lees m’n boek uit en begin aan het volgende, heerlijk om weer veel tijd al lezend door te brengen. Om 20 uur ineens een luide knal: het blok dat aan de voetrail vastzit, waardoorheen de schoot van de uitgeboomde fok loopt, blijkt opengesprongen te zijn en volledig verbogen. Voor ons een raadsel hoe dit is gebeurd, een blok van goede kwaliteit! Het blok is al snel vervangen. Maar toch even schrikken in het duister van de nacht, we vreesden meteen voor de verstaging. In vergelijking daarmee is zo’n blok een niemendal.

Dag 4, zondag 31 augustus. Vannacht sliep Pieter als een baby, tussen de diensten door. Zo fijn dat hij weer goed slaapt, zelfs zonder slaappil, zelfs op een onrustige zee! In de loop van de dag breekt het zonnetje door, alles ziet er weer vriendelijker uit. Uitgeboomd liggen we lekker stabiel, zelfs bij 20 knopen schijnbare wind. ‘s Middags eten we een pasta met roomsaus, goed voor de extra calorie