Vier weken zomervakantie, Noorwegen
10 augustus – 2 september 2009

Maandag 10 augustus, 16.30 uur.

Halverwege Nederland en Noorwegen zeilen we op een rustige zee, bakstagwind kracht 4, alleen spinnaker op. De watermaker snort, tank alweer driekwart vol. De Duogen (Max) vult de gebruikte stroom deels weer aan. Monique probeert even te dutten, na een heerlijke lunch met de eerste makrelen. Door al het plezier kan ze de slaap niet vatten.

Onze vakantie begon zaterdag, hoewel, voor het gevoel begon het al een week eerder. Nog nooit waren we zo ontspannen in de week voor vertrek. Op het werk alles onder controle, (bijna) alles weg gedicteerd, huis op orde, kleren ingepakt, huisbewaarder Stefan geïnstrueerd. Prima geslapen de dagen voor we vertrokken. Vrijdagavond nog even bij Christa en David langs, die op bevallen staan. Erg gezellig. Zaterdag heel ontspannen de boot ingepakt, boodschappen gedaan en eind van de middag richting Makkum. Heerlijk voor anker naast de Lorentzsluizen, voor het eerst achter onze nieuwe Rocna, noem die maar rotsvast. Dat zal vast lekker slapen als je weet dat je als een huis ligt. Volgende ochtend wel even spierballen nodig om een halve kuub klei mee omhoog te takelen. We moesten nog tanken, even wat haast, maar om 12.00 uur waren we op het wad, precies zoals gepland. De wind zoals verwacht puur Noord wat nog 24 uur zo zou blijven en dat bleek ook. 24 uur motoren dus, maar wel erg ontspannen. Prima dag en nacht gehad, we voelen ons heel uitgerust, natuurlijk ook omdat we zo fit begonnen. Ook culinair is het begin prima, al twee heerlijke schippersontbijtjes achter de kiezen, gisteren pasta met gehakt-groenten-tomatensaus en vandaag dus een salade met de eerste vangst en avocado. Wijntje erbij om te vieren dat we het zo goed hebben, maar ook omdat onze nieuwe aanwinst, de watermaker, al bij de eerste poging werkte. Nu, twee uur later zit er zo’n 60 liter vers water in de tank. En Max zorgt voor de benodigde energie terwijl hij z’n staart door het water trekt. Heerlijk gevoel om voor stroom en water onafhankelijk te zijn!

Woensdag 12 augustus. De tweede helft van de overtocht verliep een stuk pittiger. Toen de wind te heftig werd voor de spinnaker, hebben we deze gestreken. Daarna liepen we in plaat van 6,5 knoop slechts 3,5 knoop alleen op de fok, maar goed, dat werd langzaam aan steeds meer en meer. Grootzeil erbij voor de stabiliteit. Wat nattigheid in de lucht, lichte regen toen de tweede nacht viel. Geen scheepvaart, pikkedonker, zelfs een maantje, dus niets om naartoe te kijken, 1 groot zwart gat om ons heen. Daar kon Monique minder goed tegen, misselijkheid nam toe en ‘s nachts, net na de wissel van de wacht werden de vissen uitvoerig gevoerd, met als resultaat dat er een klein half uur later dolfijnen om de boot sprongen. Helaas waren ze niet goed te zien door het duister van de nacht, maar ondanks lichamelijk ongemak maakt zo’n onverwacht bezoek je blij. De volgende morgen rond zeven uur waren ze er weer, zeker 5 stuks, bijna anderhalve meter lange beesten, die ruim 20 minuten mee zwommen, zo leuk! Na het ontbijt een tijd lang heerlijk gezeild. Bij toenemende wind het tweede rif erin. Fokje ingenomen. De wind bleef echter maar aantrekken, de golven werden hoger en hoger, de zee woeliger. Golven braken om ons heen, rollers van achteren, met 8,3 knoop van de golftop afsurfen…. Windkracht 7 a 8. En nog 24 mijl te gaan…. Nog 18 mijl (land in zicht!) nog 16, 14, 12, 10! 9,8,7…. We telden echt mee af, Pieter achter het roer, soms volle bak zout water over hem heen. Inmiddels 3de rif, klein lapje fok, maar heftig. Fluitende wind in het tuig, schuine boot, schrap zetten, best spannend, wat kan onze boot aan?? Maar blijkbaar zijn de zorgen overbodig, onze Déesse bleef manmoedig overeind, gaf geen krimp en zwichtte niet voor brekers onder de kiel…. Wat een bikkel! Wij konden iets ontspannen, de blauwe lucht en zonnetje maakten ook veel goed. Wel heerlijk, toen 6 mijl onder de kust de golven afnamen en de entree naar Mandal zichtbaar werd. Op de hand binnen gevaren, prima box gevonden in de haven en om 20.20 uur ging de motor uit: 327 mijl gevaren in 56,5 uur. Meestal zijn we helemaal eufoor na binnenkomst, nu waren we bekaf. We zeiden niet veel meer, maakten alles klaar aan boord, dronken natuurlijk wel feestelijke rosébubbels, maakten de vertrouwde aankomstfoto. Om half tien die avond nog een rondje Mandal, daarna een klein hapje eten. We vielen op de bank al in slaap, echt kapot-moe. We sliepen die nacht van 23.00 tot 9.00 uur zonder ontwaken! Daarna een heerlijk fit gevoel, Noorwegen, there we are! Die ochtend vers brood gekocht, geld gepind en het dorp in, natuurlijk even naar “onze viswinkel” en wat zeekaarten en ankerplekjes-bijbel gekocht. Om 13 uur voeren we weer uit, de zee op in noordelijke richting. Mooi weer, zonnetje, 15-20 knopen wind. In vergelijking met gisteren peanuts, vandaar waarschijnlijk overmoedig ten we besloten de spinnaker te hijsen. Pfffff, dat werd een avontuurtje waarvan we echt even moesten bijkomen, en wat ons een mooie spinnakerlijn heeft gekost. Maar het had erger kunnen zijn…bijna plat gegaan! Op dat moment besloten we een nieuw hoofdstuk in ons logboek toe te voegen, en dat hoofdstuk heet “wijze lessen”, als u te gast bent aan boord kunt u het lezen!

Enfin, tocht gecontinueerd en rond 19 uur de boot aangelegd op z’n Noors bij Ytre Arholmen, met het puntje aan de wal en achteranker uit. Anker hield meteen! Wat een mooie plek. Bijna helemaal alleen, wat huisjes op de kant en een trimaran aan de overkant van de baai. Best nog een windje maar we liggen als een huis. Beetje vissen, fuikje uitgezet. Heerlijk ontspannen avondje. We eten groenten ratatouille met aardappelpuree en gebakken geep. Die grote jongen hing die dag aan de lijn te spartelen en was groot genoeg voor ons tweeën. Daarna in badjas buiten een cognacje drinken. Het leven is zo goed! Heerlijk nachtje, en niet eens van het anker gewaaid!

Donderdagochtend 13 augustus begint met zon en X-co op het voordek. Daarna in badjas thee drinken in de kuip in de zon. Ontbijten in de zon, douchen in de kuip…. Zo heerlijk om riant met water om te kunnen gaan, dankzij onze watermaker. Prachtige omgeving, puur natuur. Nog even wat foto’s van de boot en los maar weer, nog voor elf uur varen we alweer op de motor, in 2 uurtjes tuffen we rustig de Blind Leia door, zo beautiful Noors. Helaas geen vis daar, wel wier. Dan de zee weer op om een ruk naar het Noorden op te schieten. De vislijn blijft buitenboord om een uurtje later twee gepen en een dikke makreel te hebben opgeleverd. Vanavond de eerste rooksessie van dit seizoen. Heel de dag zonnetje van achteren in de kuip. Oostenwindje (niet voorspeld) en soms een megabui met dikke druppels, goed zichtbaar op de radar. Lekker om het zout van 1 kant van de zeilen af te spoelen. Eigenlijk een prachtige dag, buien afgewisseld door zon. De buien zijn prachtig te zien en te volgen op de radar. We hadden voorzichtig gedacht vandaag naar Tvedestrand te zeilen, maar we hadden buiten de tegenstroom gerekend, wat toch zo’n 1,5 knoop bedroeg. Ach, dan maar wat langer doorvaren. Tussen rotsjes door manoeuvrerend (heerlijk, die elektronische kaart) sturen we het Tvedestrandfjord in. We worden nog overvallen door een enorme bui met forse hagel. We leggen rond 20.15 uur aan bij een steigertje op het eiland Furoya, middenin het fjord. Weer zo’n goddelijk plekje en helemaal alleen. De kip tikka masala smaakt uitstekend en de avond en nacht zijn weer heerlijk. Vrijdagochtend half uurtje varen naar Tvedestrand. Van daar met de taxi (dank je, lief!) naar 1 van de doelen van deze reis, de Arendal Og Omegn Golfklubb! Voor een bescheiden fee gespeeld met twee Noorse middelbaren, op prachtige in de natuur geïntegreerde baan. Forse hoogte verschillen, pfffff. Monique wint met 6 up, weer behoorlijk steady terwijl Pieter z’n ballen links en rechts de natuur invlogen. Maar wat een genot. We kregen een lift terug naar de haven, waar we heerlijk lunchten met gerookte makreel, die we de avond tevoren aan de steiger hadden gerookt.

Nu liggen we weer aan “ons” steigertje op Furoya, na een prachtige zonnige dag. Morgen voorspelt regen, maar ook dat wordt vast weer een superdag.

En niets bleek minder waar, die dag, 15 augustus, staat in het teken van de geboorte van de geboorte van nichtje Stella Jasmijn, blij blij!!!! JJ

Zaterdag inderdaad dikke regen, perfecte dag om in bed te blijven liggen cocoonen. Als we later om half 12 de mobiel aanzetten allemaal berichtjes: Moon, groot nieuws, vannacht is onze dochter Stella geboren om 6.38 uur. David helemaal trots! Bij ons ook dikke tranen, zo leuk! Meteen bellen met mam, pap, Xan. Da slaapt zelf nog. Champagne wordt koud gezet. Heel de dag blij!! Regen maakt het ook cosy! Pieter leest in 1 ruk zijn boek Het Diner uit. Monique gaat in duikpak op mosseljacht zonder resultaat. Vangt wel 2 lipvissen.

Zondag weer het zonnetje: we maken een heerlijke wandeling over Furoya, over de geitloze en begeite helft. Dan op weg naar Lyngor, een eilandengroep voor de wealthy Norsks. Geen vis die durft te bijten die dag. We vinden een heerlijk beschutte rotswand, blazen de dinghy op en gaan met het rubbertje naar “ de stad”. Wandelen, om een heerlijk uitzichtplekje te vinden met blauw plastic bankje, de rosé en pistachenootjes smaken heerlijk daar. Op de terugweg plukken we doos vol bramen. ’s Avonds is de mosseljacht wel lucratief en we smullen ervan. Zo gezellig om het vanuit de kuip donker te zien worden, sterrenhemel. Maandag op het fokje over zee richting Risør, de lijn gaat weer uit. We rollen enorm op de deining, verder prachtig rokjes weer. Het feest wordt compleet als blijkt dat die vermeende makreel aan de laatste haak een echte wilde Noorse ZEEZALM blijkt te zijn, 54 cm en 1300 gram! Monique knapt weer uit haar smile…. Eenmaal in Risør roken we de halve zalm, 1 makreel en een geep. We lopen door het stadje, kopen een ijsje met twee bolletjes waar wij Nederlanders steil van achterover sloegen: zo’n grote ijs hebben we nog nooit op!!! Er konden ruim 6 bollen in bij ons. Heerlijk, maar daarna een bevroren bek! We lopen omhoog naar de Risørflekken op de rots, prachtig uitzicht over de baai. Daarna een boswandeling langs tientallen bunkers, gewoon toegankelijk voor publiek. We varen een klein kwartiertje om aan een eilandje tegenover de stad te overnachten, weer een baai helemaal voor ons alleen. Ongelooflijk, 17 augustus en het seizoen is al helemaal achter de rug.

Monique zet fuikjes uit en ondertussen heeft Pieter toast gerookte zalm gemaakt. Later bakken we twee prachtige zalmstukken op de huid, met bruchetta’s en good old mozzarella salade. We slapen die nacht tien uur achtereen.

Dinsdagochtend strakblauw en veel wind, op naar Kragerø. Maar eerst de fuiken binnenhalen. In de eerste alleen maar minislakjes en wel 15 handpalm grote zeesterren, bijzondere vangst. In de tweede, die bij de duikplank aan de overzijde van de baai lag, een hele klautertoer om daar te komen, zaten maar liefst drie grote Noordzeekrabben, van 350/550/625 gram!!! In de emmer mee naar Kragerø. Prachtige dag met zonneschijn en toch weinig wind. Grotendeels zeilend ernaar toe, circa 15 mijl. In de marina aan de Gjestebrygge aangelegd. Superleuk en levendig stadje met veel pubs en restaurants, leuk om naar uitzichtpunt te lopen op eiland Øya, bosbesjes en frambozen in het wild. Bij het openbare zoutwater zwembad een biertje drinken, kijkend naar 5 zwanen, die uitgebreid avondtoilet maken, pluisjes overal. We varen bij avondzonnetje naar prachtplek aan een rots, waar we samen een uur bezig zijn om drie krabben leeg te pulken. Die avond krabcocktail en broodjes gerookte vismousse. Wat zijn we toch gelukkig, dat we dit mogen meemaken!

Weer een lang en heerlijk nachtje, rustig geslapen. Woensdag 19 augustus varen we tegen tienen, naar de steiger van een nabije haven, om met de fietsjes en golftassen naar Kragerø golfklubb te rijden, steil omhoog. We zijn ongeveer de enigen en deze week ook nog eens de helft van de normale greenfee prijs. We lopen een ronde op de mooiste baan die we ooit hebben gezien. Geweldig gras, tussen rotsen, heide, uitzichten, dennenbomen door, zo in en in met de natuur verbonden. En Pieter speelt fabuleus!! 44 punten, hij wint met 7 up! J

Donderdag 20 augustus. Gisteren na de golf terug naar ons prachtige ankerplekje. Nu geen avondzon, maar toch een heerlijke avond met een fantastische krabmaaltijd. Vanochtend vroeg uit de veren, we gingen de golfbaan nogmaals te lijf, we kenden hem nu immers, dat zouden prachtige scores worden en Monique zinde op revanche. Prachtige dag, rokje en korte box. De eerste hole duurde ruim 20 minuten, beiden twee keer slecht afslaan vanaf de tee en langdurig zoeken. Om kort te gaan, slechtere scores dan gisteren, minimale overwinning van Pieter, maar toch weer een prachtige ronde. Lekker geluncht aan boord en daarna rond 4 uur richting misschien wel Larvik?

Inmiddels hebben we het plan opgevat om van daaruit de trein naar Oslo te nemen en daar twee dagen rond te kijken. Leuke tocht langs Kragerø en door het Langørsund naar buiten. Eenmaal buiten de beschutting van de 2 eilandjes blijkt er een giga-deining te staan, golven van meer dan vier meter. Waar kwamen die vandaan? Het had al dagen nauwelijks gewaaid. Na 15 mijl waren we blij de haven van Nevlungshavn binnen te kunnen gaan. Afgemeerd aan de kade, voor de Mytilus, een traditioneel Duits vissersschip. Lichte regen bij binnenkomst, later ’s avonds zeer pittige buien. In de haven stond alles in het teken van het opruimen van de olieresten (gezonken tanker) in de baai. Na opnieuw een heerlijke nacht, lekker op tijd vertrokken richting Larvik. Helemaal gezeild, geweldig! Monique vangt een mega-makreel, 650 gram, ’s avonds verwerkt in een heerlijke ovenschotel. Larvik is weinig gastvrij voor zeilers, de gjestehavn is geblokkeerd door lijn van een mede gjest, trouwens ook ondiep en weinig beschut. Uiteindelijk vinden we een prima (en gratis) plaats bij een motorbotenboer aan de steiger van een al jaren gesloten restaurant.

We wandelen Larvik rond, zien monumenten voor Thor Heyerdael en Colin Archer, struinen door het Bøgeskogen park en kopen treinkaartjes voor Oslo. De avond is weer heerlijk intiem, we genieten van onze innerlijke en uiterlijke rust. We maken de boot klaar voor onze korte afwezigheid en kijken uit naar ons Oslo avontuur.

Zaterdagochtend 8.24 uur vertrekt de trein met ons, om om 10.30 uur aan te komen in Oslo. Bij de toerist office kopen we de Oslocard die toegang geeft tot al het OV en musea. Prachtig weer! We lopen in de zon door binnenstad, langs crea-kunstmarkt, naar stadhuis aan de haven, daar per ferry naar schiereiland waar leuke musea zouden zijn. Eerst naar Vikingschepenhuis, dan naar openlucht museum met allemaal typen huizen uit heel Noorwegen van allerlei tijden met veel mensen in klederdracht voor de sfeer. De stafkerk was mooi, de houten interieurs van woonboerderijen geweldig en de tien minuten muzieksessie (kwartet op 4 snaarinstrumenten) leuk. Heerlijk wandelen, kijken en genieten, lekker buiten. Daarna zijn we naar het Kontiki museum gegaan, waar de reizen van Thor Heyerdael waren beschreven en de Kontiki en de Ra 2 te bewonderen waren, waarmee hij de wereldzeeën bevoer, van papyrus en hout gemaakt, mooi! Heel anders was het Fram-museum, waar de icebreaker FRAM lag, ontwerp van Colin Archer, waarmee Amundsen rond 1900 naar de Noordpool voer en iemand anders later naar de Zuidpool. Het hout van de immense scheepswand was 80 cm dik! Per bus met overstap terug naar de stad, Vigelandpark waar we doorheen liepen, daarna hotelletje gevonden. Moe van alle indrukken was het heerlijk daar in dat hotel wat hapjes van het huis te krijgen als avondmaal. ’s Avonds het straatleven van Oslo verkend, lekker wijntje op levendig terras. Super geslapen, heerlijke bedden en beddengoed en ook een geweldig ontbijt. De volgende dag nog mooier weer, dus rokje en korte broek aan. We wandelen naar het kasteel, maken mooie foto’s, strollen over de boulevard waar het steeds gezelliger wordt. We kijken bootjes en boten, drinken superkoffie met brownie en bosbessentaart. Dan genieten van openluchtfoto’s op raadhuisplein en daar het museum in van de Nobelprijs voor de vrede. Interessant! Op wat voor een wereld leven wij toch!

Dan een lunch op terras in de zon op boulevard, om vervolgens Noorse truien te passen. Pieter wordt er niet blij van en Monique koopt er 1. Per trein naar botanische tuinen, nadat we de National Gallery hebben gezien waar The Scream van Edvard Munch hangt. Heerlijk om in avondzon te wandelen, rozen te ruiken. Per metro weer terug naar de stad, waar Pieter in andere winkel wel een happy-feeling Noorse trui vindt (en Monique ook weer een, tja!) snel pizza en bier en dan weer terug naar Larvik per trein. We zijn pas echt happy als we onze Déesse terugvinden zoals we haar achterlieten. Practig Oslo-avontuur achter de rug.

Maandag 24 augustus. Per fiets naar golfbaan die bij Fredenshavn zou liggen. Perfect fietspad erheen, alleen het laatste stuk nog zoeken terwijl we de baan al zagen liggen. Zo anders dan die in Kragerø; vlak, groen gras overal, weids, bijna weideachtig, met meer dan 100 bunkers. Maandag halve prijs, mooi zo! In 4,5 uur gelopen, slecht bij Monique, tweede helft minder bij Pieter, moeilijker dan gedacht, wat weer moeilijker te verwerken viel dan gedacht, met name bij Monique, Lgrrrr. Toch heerlijk om onder licht wolkendek met rokje aan te spelen. Biertje toe, hèhè. Terug naar boot en op weg, naar het plaatsje Stavern, uurtje varen. Walstroom en water tanken, (eerste keer!) en even wat wandelen, wat leuker bleek dan gedacht. Prachtplaatsje met oude vissershistorie (bejaardenhuis voor zeelui) en verdedigingswerken. Aan de overzijde plaatsje voor de nacht gevonden bij verlichte citadel. Kampvuurtje gemaakt, gezellig, met wijntje en mosterdsoep (’s middags warm gebraden kippetje gegeten, kaasplankje toe, hmmmm!)

Dinsdag 25 augustus, zondagochtend gevoel in bed, met regen op het dek, gezellig. Op weg naar idyllisch plekje richting Langesund, bijna alles gezeild. Klein makreeltje was magere oogst, de vette geep kon zich op tijd bevrijden. Superplekje in beschutte en inderdaad mooie baai, Paradisbukta. Achteranker uit en voorpunt aan de steiger. Monique uit vissen met bijboot, binnen ½ uur na wegvaren alweer terug, met de jarenlang beloofde kabeljauw, 1650 gram!! Trots!

Wat een kanjer, niet alleen de vis, maar vooral de visser! Voorlopig gaat vissen nog beter dan het slachten (heet dat zo bij een vis?). Uiteindelijk werd het meer versterven. Schoonmaken en fileren gaat daarentegen weer geweldig, na een half uurtje liggen er twee enorme kabeljauwfilets klaar. Goed voor twee diners. Die avond eten we kabeljauw met maître d’hôtel boter (en bleekselderij, peterselie en bacon). We liggen prachtig in onze baai, waar nog een Brit en een Noor bijkomen. Heerlijke avond en nacht, we weten al dat morgen de zon gaat schijnen. ’s Nachts nog flink regen maar in de loop van de ochtend wordt het steeds blauwer. We drogen het zeil en tutten met de boot (watermaker onderhoud, romp poetsen en kleine klussen, grootzeil repareren)

Verder heerlijk nietsdoen in de zon. ’s Avonds een Indiaas gemarineerde kabeljauw in de bbq-oven, werkt prima! Lunch was ook al oosters, thaise soep met makreel en kip opgeleukt. Heerlijke dag hadden we. Nu na prima nacht is het begin van de dag grijs en miezerig, heerlijk dat we de tijd hebben, lekker lezen, misschien vissen.

Uiteindelijk drie nachten in Paradisbukte gebleven. Lekker ontspannen, veel buiten zijn, de mosselmaaltijd met roomdragon saus was een feest.

Vrijdag 28 augustus regent het, dus besluiten we verder te gaan. Monique zeeziek, motoren tegen de wind, maar wel geweldige visvangst, 1 pollak van 1200 gram en met nieuw visspeeltje tovert Monique alleen maar grote makrelen uit het water: nieuw record, 1000 gram! Wauw, wat een beest. Die dag varen we 42 mijl, het voelt alsof de terugreis al is begonnen. We ankeren in ondiepe baai bij ingang Tvedestrandfjord. De pollak smaakt fabuleus. ’s Nachts nog wat hectiek: we liggen bij meer wind dan gedacht ineens wel heel dicht bij het andere bootje aan de mooring. Krabt ons anker nou? We geven de ketting meer ruimte, slaan ook een lijn door zelfde mooring en brengen de nacht door op de Déesse die tegen een andere boot aanschurkt. Gelukkig geen schade, en bij anker op gaan, is er geen twijfel mogelijk: het anker lag diep ingegraven. Zaterdag motoren we helemaal naar Lillesand, 36 mijl. Daar een pracht van een baai. Ideaal tegen de krachtige westenwind beschut, weer een paradisbukta. Die avond bekijken we de weerkaarten die er niet om liegen, heel de week zuidwesten wind, krachtig, met windkracht 8 op donderdag. We besluiten zondag meteen te vertrekken. Na laatste rustige nacht in Noorwegen, ruimen we zondag alles op, bijboot weg, laatste boodschappen in Lillesand (motorolie en vuilnis weg) en 12.30 uur en route. Eerste stuk zeilend kunnen doen. Snel wordt de zee wilder, en Monique wordt ook zeeziek, jammer, te laat met cinnarizine begonnen.

Dan volgen een paar heftige dagen. We varen non-stop hoog aan de wind met tweede of derde rif en de werkfok, dus continu hakken tegen wind en golven, zoute spray bij elke klap, veel zeewater over boeg en gangboorden. Alles nat, koud en zout, kussentjes zijn natte pluizen. Jeuk aan je kont als je er te lang op zit, zeker bij Pieter, wiens zeilbroek niet meer waterdicht is.

Soms varen we een koers om verdrietig van te worden, pal west. De motor draait continu om wat voortgang te behouden en 10 graden hoger te kunnen sturen. We komen geen mijl dichter bij huis. Monique geeft anderhalve dag lang over, plast in de kuip, louter discomfort. Nee, geen feest L. Dinsdag dus ook even een terecht baalmoment, grrrrrr. De verwachte harde wind van maandag blijft gelukkig uit, maar de rustige nacht van dinsdag op woensdag bleek ook een sprookje: helaas trekt de wind alleen maar aan, dikke buien, windshifts, weerlichtende hemel. Tweede rif blijkt te heftig, in het duister zetten we het 3e rif, met dank aan held Pieter, die al het werk op het voordek doet. Voordeel van deze heftige nacht is, dat de koers goed is, eindelijk recht op ons doel af, wat we verrassend lang vol kunnen houden. Zo fijn om de traffic lanes te kruisen en land te zien!

Het laatste stukje kruisen duurt nog erg lang, maar uiteindelijk komen we stipt 15 uur het Stortemelk op, precies laagwater, dus met 2 knopen stroom mee naar Harlingen, eindelijk halve wind, we zeilen gewoon, Hein mag rusten. Wat een genot. Daar drinken we meteen een wijntje op. Hopla, over de Boontjes, sluisje door, even slikken voor onze Déesse, bah, zoet! En dan tuffen naar Medemblik (Pieter valt onderweg in slaap) waar we om middernacht een stikdonkere haven binnenvaren. Soepel de box in, en hoera, thuis! We zijn blij, opgelucht, na zo’n heftige thuisreis die 84 uur heeft geduurd, 448 zeemijl, met zo’n nare koers, continu hoog aan de wind, volle bak wind erbij, dat we nu veilig thuis zijn, hèhè. Wat is het heerlijk om dan samen te douchen na 4 dagen. We zijn zo blij en wakker dat we tot 2.30 uur die nacht kletsen bij de welverdiende bubbel. Nee, Pieter en Monique zijn nog lang niet uitgepraat! En dan slapen we in elkaars armen, nog steeds het grootste kado wat we elkaar elke nacht weer geven, zalig en gelukkig makend!

Een geweldige vakantie in Noorwegen gehad, met Oslo als hoogtepunt, en meer visvangst dan ooit, maar ook de vakantie met de heftigste thuisreis. Die vier weken bevallen goed, vier maanden zal geen straf zijn!